Son Nuria Colmenero Lama, traballadora de ACEGA, son a responsable do Departamento de Restauración e Seguridade Alimentaria, impartindo formacións a establecementos, recollendo mostras para analíticas, solventando dúbidas dos establecementos asesorados, xestionando incidencias e comprobando que o protocolo se cumpra correctamente en todos.
Ademais de estar de apoio no departamento de administración e atención ao socio.
Cando escoitaches falar por primeira vez da enfermidade celíaca cómo reaccionaches?
A primeira vez que escoitei falar da enfermidade foi con 19 anos cando estudei dietética e nutrición, ao falar dos tipos de dietas. Pero ao pouco tempo detectáronlle a enfermidade celíaca á miña curmá por casualidade, xa que era asintomática e saíulle un bultiño no pescozo e a súa médica decidiu facerlle unha analítica completa, incluíndo os parámetros da celiaquía.
Qué supón Acega para ti?
ACEGA supón dúas cousas para min, por unha banda como persoa supón ESPERANZA, esa esperanza coa que se atopan todos os que padecen esta enfermidade. Cando saen desa consulta e vénselles o mundo encima porque non saben por onde empezar, que comer, ou que non comer, como facelo de forma correcta ou si poderán levar ou non unha vida totalmente normal a partir dese instante, e ACEGA é ese halo de esperanza onde todo o mundo atopa resposta aos miles de preguntas que se lles pasan pola cabeza cando os diagnostican.
E como traballadora de ACEGA, supón amar o que fago, desde sempre quixen dedicarme á seguridade alimentaria, á formación e contribuír no avance e aquí síntome realizada, sinto que cada día estou a achegar un pouquiño máis a que esta enfermidade sexa máis fácil de levar, considérome unha máis das persoas que padecen esta enfermidade, porque trato día a día con elas, póñome na súa pel, empatizo con elas, tento axudalas e sinto que gozo traballando e iso é o máis importante.
Que importancia ten no teu día a día o feito de que ti (ou o teu entorno) sexa celíaco/a?
A importancia que ten, é realmente a que lle queiramos dar, xa que na miña contorna trátase con normalidade porque xa estamos afeitos e pódese facer unha vida totalmente normal e aínda que queda moito por avanzar, non é o mesmo padecer esta enfermidade hoxe que hai anos. Cada vez é máis sinxelo grazas a asociacións como ACEGA, que facilitan toda a información e tentan axudar en todo. Na casa por suposto, que ter unha contorna celíaca faiche estar máis a alerta para non contaminar, identificar correctamente alimentos… pero fóra de casa é onde aínda cobra máis importancia se cabe ACEGA, xa que grazas ao asesoramento gratuíto a través do Proxecto de Restauración en Galicia Sen Glute, pódese comer fóra de casa cada vez en máis establecementos de forma segura e sempre iso si, imos comer a establecementos onde a xente celíaca que me rodea poida comer sabendo que é seguro.
Qué consellos lle darías a alguén que acaba de ser diagnosticado/a coa enfermidade celíaca?
O primeiro consello que lle daría é que non renda o pánico, xa que parece que o mundo se che vén enriba pero como sempre digo eu, para mirar o lado positivo, é unha enfermidade que non require medicación e que é comer distinto por obrigación non por elección e a parte dos altos custos que isto supón, o resto é algo que non implica que o noso sistema autoinmune estea deprimido, e iso é algo que non ocorre con todas as enfermidades, polo que o primeiro é acudir a ACEGA para informarse e formarse e poder ter un coñecemento pleno do que esta enfermidade supón e a outra cousa máis importante é aprender a ler etiquetas, por moi raro que pareza pero é unha das cousas máis fundamentais.
Cal é o principal problema que atopa un celíaco no seu día a día?
O principal problema co que se atopa un celíaco é a falta de información en todos os sitios e a falta de formación dos profesionais moitas veces que dificulta que se poida saír a comer fóra, comprar con facilidade produtos… por iso é importante acudir a nós, para poder facer máis levadeiro todo o proceso.
Qué fai Acega para apoiar/axudar ao colectivo de celíacos?
ACEGA é un dos motores do colectivo celíaco no momento do diagnóstico, xa que se senten perdidos e en ACEGA atopan respostas ás miles de preguntas que te fas nesa consulta médica. Facilítaselles toda a información para o seu día a día, para facer as cousas ben na casa e saber que si e que non, e para poder levar tamén unha vida social máis normal, que é quizais o máis complicado. Levanse a cabo actividades para todos os grupos de idade de soci@s de ACEGA, e trátase de que o colectivo celíaco poida ser un máis na sociedade a todos os niveis.
Qué tratas de aportar ti ao colectivo?
Axuda, concienciación e paixón. Esas serían as 3 palabras que definen o que eu achego:
Axuda porque tanto a nivel persoal como agora profesional creo que é o que máis se necesita nese colectivo porque hai moito descoñecemento e gústame axudar a que todo o mundo poida levar unha vida o máis normal posible con esta enfermidade.
Concienciación porque imparto formacións en establecementos de hostalería, panadería, coles, ludotecas, centros de FP, universidades e creo que é algo que vai axudar a que isto chegue a máis xente e cada vez sexa algo máis instaurado na nosa sociedade e que sexan cada vez máis os que coñecen a enfermidade fronte aos que non.
E paixón porque sinto que a paixón con que eu vivo este traballo e esta divulgación sen ser celíaca pero parecéndoo é algo que axuda a que a xente cando lle contas algo no que a ti crees firmemente e transmítesllo con tanta paixón, séntense menos sós e axuda a que empaticen coa situación que pode vivir unha persoa celíaca e por tanto axuda a que teñan máis ganas de facer cousas para que os celíac@s se sintan máis integrados no seu restaurante, colexio, casa.
————————————————————————————————————————-
A miña conclusión é que o meu traballo nesta asociación ten un pouco de todo, como é axudar, empatizar, divulgar, concienciar, previr…e ver que vas sumando xente que cre no que fas, é moi satisfactorio, por iso, aínda que queda moito camiño que percorrer, grauciño a grauciño sei que imos facer unha sociedade máis empática e inclusiva